تا كي سلام هايم را برايت پست كنم و نشاني ات را پشت پاكت بنويسم؟
تا كي شمع هاي قلبم را نذر آمدنت كنم و حاجت نگيرم؟
تا كي كفش هاي سر سخت زندگي ام،پرسه زدن را تجربه كنند و كوچه باغ بودنت را رد نشوند؟
تا كي چارچوب قاب عكست را،بي وجود عكسي،بر چهار ديواري تنهايي ام ميخ كوب كنم؟
خدا كند تو بيايي...
به انتظار ننشينيم
به انتظار بايستيم
تبادل لینک هوشمند 
